Myanmar : Bagan

We zijn ondertussen al meer dan een week terug thuis maar wegens internetproblemen kon ik het laatste deel van ons reisverslag niet opladen. 

Derde verplaatsing, derde soort vervoersmiddel : een boottocht over de Ayarwaddy-rivier brengt ons vanuit Mandalay naar Bagan.  Een dagje genieten van zon, water, een blik op het binnenland van Myanmar, kaarten en lezen : een dagje om eens op adem te komen.

Als 4de en laatste stopplaats op onze 'roadtrip' door Myanmar kon Bagan niet ontbreken.  In de 11e eeuw was deze plek één van de grote 'bedevaartsoorden' voor de boeddhisten.  Talrijke pagodes die hier toen gebouwd werden staan hier zo'n duizend jaren nog steeds, de ene in een al wat betere toestand dan de andere.  Verspreid over een ruraal gebied van zo'n 40 km2, de ene al wat hoger dan de andere, de ene al wat meer te bezoeken waard dan de andere, maar plekje levert een mooi zicht.
Ideaal verplaatsingsmiddel om van pagode naar pagode te geraken en te kunnen stoppen wanneer je wilt is een fiets of een brommertje.  Probleem : toeristen mogen hier niet met brommers rijden; oplossing : er staat nergens in de wet iets over elektrische bikes.  Om ook de verre verplaatsingen te kunnen maken, en omdat we een goede deal kunnen sluiten (3 bikes voor 2 dagen), huren we, tot groot jolijt van de meisjes, 3 bikes.  Simon ziet het eerst niet helemaal zitten, maar is na een halfuurtje sjezen al verkocht.

 

de motorbende

 

Zanderige wegen/paden leiden ons van de ene pittoreske plek naar de andere.  Overal stoppen is niet mogelijk of je geraakt niet ver, er moeten dus keuzes gemaakt worden.  Elke pagode is ook weer anders : op grotere kan je soms klimmen op te genieten van vergezichten, enkele hebben fresco's binnenin, andere zijn dan weer gerestaureerd of vernieuwd, hier en daar wonen er mensen of monniken die je met veel plezier rondleiden (en een klein gift hiervoor niet afslaan) maar steeds zie je overal nog Boeddhabeelden en overal moet je je schoenen uitdoen, hoe stoffig het ook ligt, en dames moeten de benen bedekken tot onder de knie.

obstakels op de baan

wacht, mijn rok zit nog niet goed

de liggende Boeddha's zijn soms meters lang

in de 18de eeuw kregen sommige fresco's een 'Fabiola'-kapsel

de origenele fresco's zijn veel mooier

Op kerstavond organiseert het hotel waar we verblijven een kerstbuffet maar wij besluiten naar een intiemer restaurantje te gaan en vieren Kerst in familiekring. 

Kerst in Myanmar

Kerstdag zelf, een veel minder drukke avond, dineren we wel in het hotel ondertussen genietend van een marionnetentheater.  Een dansende dame, een jagende Oger, een koppeltje... doen ons even vergeten dat deze reis ten einde loopt.

 

We hebben nog één verplaatsing voor de boeg en doen die met de nachttrein.  We hoorden onder de baan al verhalen van andere reizigers en waren toch wel benieuwd.  We konden gelukkig één van de 4 slaapcabines bemachtigen. Plaats genoeg, want deze bleek de breedte van de trein te hebben met een deur die opent naar het perron, we hadden zelfs een 'ensuite toilet'.  Jammer genoeg bleek de verlichting in deze wagon niet te werken zodat we na zonsondergang (om 18u) in het donker zaten, gelukkig hadden we een kampeerlamp gekregen en was het volle maan.
Hoppend en schommelend tuften we doorheen het nachtelijke Myanmar, op sommige stukken was het wiebelen zo erg dat je vreesde dat de trein zou overhellen.  Gelukkig heeft Simon, die boven lag, geen last van reisziekte.

ensuite bathroom

een blik op enkele plattelands'woningen'

Nog aan het nadeinen arriveerden we zo'n 18u na vertrek terug in Yangon van waaruit we diezelfde avond terug naar huis vlogen na een schitterende reis.