Tussendoor werd door onze studenten ook nog een, weliswaar korte, examenperiode overleefd. In drie dagen kregen de kinderen 5 examens voorgeschoteld, 's morgens en 's namiddags telkens 2u per vak. Tussendoor werden ze ook geëvalueerd voor lichamelijke opvoeding, muziek en plastische opvoeding. Voor de meisjes was dit een eerste examen-ervaring. Beiden ondervonden dat een leerkrachts definitie van 'niet moeilijk' anders is dan die van hen.
De 15 pagina's tellende rapporten bezorgden ons veel leeswerk maar de resultaten en commentaren waren allemaal positief. Het IB is een competentie-gerichte onderwijsvorm. Leerlingen worden per vak beoordeeld op 4 criteria waarbij het 'reproduceren' van de leerstof maar één deeltje vormt. Men probeert steeds de link te leggen naar dagdagelijkse situaties en te toetsen of de opgedane kennis algemeen kan worden toegepast. De commentaargedeeltes op het rapport bezorgen dus heel wat schrijfwerk voor de leerkrachten.
Het voorbije lange weekend hadden we niets op voorhand geboekt. Op zaterdag besloten we in de auto te stappen en reden we op goed geluk richting Oostkust. Het weekend van Chinees nieuwjaar is een zwart weekend op verkeersvlak, iedereen is dan op de baan, de Chinezen rijden richting ouderlijk huis van vaderskant, maar ook de andere rassen profiteren van de extra vakantiedagen om richting ouderlijk huis te rijden.
Enkele uren na vertrek en het, bijna horizontaal, doorkruisen van het land konden we onze voeten voor het eerst in de zee aan de andere kant van het schiereiland steken. Wegens de monsoon-wind stond er een heel woelige zee dus zwemmen was niet aan de orde.
 |
| Voor de eerste keer met de voeten in het water aan de oostkust |
Zondag hoopten we het nationaal park van Endau-Rompin te bezoeken. Na een bochtige rit stonden we echter voor een gesloten ingangspoort. Het park blijkt nog tot eind februari gesloten te zijn, wegens het regenseizoen. Probleem hier is dat de openingsmomenten elk jaar anders liggen, afhankelijk van de lengte en hevigheid van de regenseizoenen. Jammer genoeg vind je deze informatie op geen enkele website. Het park blijft dus op onze 'to do'-lijst staan.
 |
| zandtorentjes beschermd door steentjes |
Dan maar terug in de auto en op naar een volgende mogelijke stopplaats : het strand met houten wandelpad langs de rotsen, bij Kuantan. Ook hier stond nog altijd een stevige wind en met een hevige ruk vloog Wouter zijn pet van zijn hoofd, het water in, te ver om nog te redden. De apen langs het pad zullen ze later misschien recupereren. En misschien brengt het zien van deze apen op de vooravond van het 'jaar van de aap' wel extra geluk.
Die avond vonden we een slaapplaats in het kleine dorpje Cherating, een surfplek die zijn beste tijd gehad heeft, volgens de reisgidsen. Misschien moeten diezelfde reisgidsen hier nog eens passeren want wij vonden dit een leuke plaats. Die avond genoten we van een romantische boottocht door de mangroves, verlicht door talrijke vuurvliegjes.
 |
| Uitleg voor we op vuurvliegjes tocht vertrekken |
 |
| Alles nog veilig en wel. |
De volgende dag relaxten we in een 'surfschack', wij met een goed boek, de kinderen op het strand en in de zee probeerden ze het surfen wat onder de knie te krijgen. Laat ons zeggen dat er zullen nog wat oefensessies nodig zullen zijn. Maar we zien het wel zitten om hier nog eens terug te keren.
