Deepavali

Nu jullie eindelijk kunnen genieten van een verdiend weekje vakantie zijn hier de verlofdagen voor het eerste semester voorbij.
Woensdag vierden we Deepavali = feest van het licht, voor Hindoes het belangrijkste feest van het jaar.  Op die dag wordt de overwinning van het licht op het donker gevierd, goed over kwaad, kennis over onwetendheid, hoop over wanhoop.

 

De Hindoe's nemen op de eerste dag een ritueel bad net voor zonsopgang, de doden worden herdacht :hun lievelingskost wordt gemaakt en bij hun foto aan het huisaltaar geplaatst, waarna de familie samen bid.

 

 

 

Mensen versieren hun huis met kleurrijke kolams, versieringen op de grond gemaakt met gekleurde rijst.  's Avonds wordt vuurwerk afgeschoten en natuurlijk wordt er vooral gefeest.

Wij waren uitgenodigd door een collega van Wouter om mee te vieren.
Puvan en Chelvi, de gastheer en gastvrouw, hielden open huis.  Dat komt er op neer dat er veel eten en drinken (bij Indiërs betekent dit ook alcohol) voorzien wordt.  Vrienden en familie springen binnen om hier van te genieten. 

De rijkelijk gevulde feesttafel

Chelvi en Puvan

De Nationale zoo

Dit weekend deden we zoals elk weekend weer een uitstap. Deze keer viel de keuze voor een attractie die wij heel leuk vonden: de Nationale zoo. Voordat we met de auto richting Kuala Lumpur reden, zijn we eerst nog gestopt om ontbijt te eten. Daarvoor zijn we naar Uptown gereden. We kennen namelijk al een goed adresje waar we lekkere roti kunnen eten. Roti Bom (met suiker) is duidelijk onze favoriet.
Na een stevig ontbijt trokken we met onze buikjes vol richting de zoo. Door het vroege vertrek geraakten we niet in de file en hadden we nog een ganse dag om de zoo te verkennen. Het was ook nog niet te warm toen we toekwamen. Dit werd wel onze duurste uitstap in Maleisië. Maar natuurlijk is er een reden waarom het zo duur is : De panda's. De Chinese panda's hebben de zoo namelijk een fortuin gekost dus daarom zitten ze apart en moet je meer betalen.Toen gingen we maar direct het park binnen. Daar was het eerste dier dat we zagen een mens in een panda pak. En als je dat niet meetelt was het een giraf. Daarachter zagen we eerst nog een heleboel andere dieren, zoals tijgers, bizons, tapirs en nog veel andere.

Dan kwamen we eindelijk aan bij het pandagebouw. Daar stond er een kleine rij. Gelukkig was het net aan de volgende groep of mensen die naar binnen mochten. Dus we hebben niet eens moeten wachten.Voordat we echt naar de panda's mochten hebben ze ons eerst nog de regels gezegd : niet roepen, geen flash. Toen was het eindelijk tijd om de panda's te zien. Die waren in een woord: schattig! Het waren een jongen en een meisje. Het meisje noemde Feng Yi, de jongen noemde Fu Wa. De bijnamen zijn Xing Xing en Liang Liang.

Na het middagmaal was er nog maar een klein stuk van het park dat we nog moesten zien. Onder andere het Aquarium en de kinderboerderij. Daar hebben we niet zo lang meer over gedaan.

Dan was het tijd om terug naar huis te gaan.  In de terugkeer moesten we eerst nog eens tanken. Aan het tankstation hebben we, ja je leest  het goed, Dunkin Donuts gegeten. Dat hebben ze hier al.

(verslag geschreven door Astrid)

Eierdopjes

Leven in een ander land betekent soms ook eindeloos zoeken naar schijnbaar alledaagse zaken.

Op zondag eten wij graag een zacht gekookt eitje met soldaatjes. Eierdopjes zijn dan handige hulpmiddelen.  Wij brachten er geen mee, we zouden dat wel kunnen kopen. Niet dus, ik keek al rond in verschillende grootwarenhuizen maar geen dopjes.

Mijn hoop was gesteld op de dames van de woensdagse koffieklets, een divers groepje ladies met jaren Maleisië-ervaring. Zij konden echter niet helpen en hadden hetzelde probleem gehad. In KL zijn ze te vinden, op reis kopen of laten opsturen waren de mogelijke oplossingen.

Gelukkig had ik dit weekend meer geluk met het vinden van vaatwasmiddel.  Na 2 grootwarenhuizen en een SMS naar een hulplijn had ik die in een derde warenhuis gevonden.  Zoals je leest : warenhuizen genoeg: binnen een straal van 3 km keuze uit 4 winkelcentra met grootwarenhuis. Als ik mijn gerief daar niet vind kan ik naar Seremban zelf rijden waar er ook nog verschillende 'malls' zijn. Daarnaast heb je nog de kleinere winkels waar je soms, verbazingwekkend, goedkoper af bent ( voor bier).

Over bier gesproken : maandag dronken Wouter en ik een 

In

(Ze wisten er tenminste toch dat dit ergens een stad was.)

 

Schoolfoto's

De internationale scholen schieten hier als paddenstoelen uit de grond.  De vraag naar plaatsen mag in KL dan wel groter zijn dan het aanbod, de school moet die kinderen naar Springhill proberen te krijgen. Ook hier probeert een school dus zoveel mogelijk in de picture te komen.  Deze week verscheen in de plaatselijke krant een artikel over UCSI en wie stond op de foto : ons Astrid.

Er mag wel wat volk bijkomen op school.  Vorige week werd een schoolfoto getrokken ipv een klasfoto.  Iedereen, van 1ste leerjaar tot 6de middelbaar en leerkrachten, mocht mee op de foto.

Zoek de bleekscheetjes op de foto.

Weerzien met Melaka

Melaka is een stad waar we veel leuke herinneringen aan hebben.  Toen we er 5 jaar geleden verbleven genoten we van de gezellige sfeer die er heerst.  Hoog tijd om eens terug te keren.

 

 

Opnieuw was het er leuk rondkuieren.  De mengeling aan diverse invloeden zorgt voor een unieke omgeving.  Portugese, Nederlandse, Engelse en Chinese namen getuigen van het rijke verleden van dit stadje.

De lodge waar we toen sliepen bestaat nog steeds, we herinnerden ons de lekkere roti pisang-choco (een soort pannenkoek met banaan en choco) die we 's ochtends aten, fotografeerden opnieuw het 'stadthuys' van Melaka en andere toeristische trekpleisters.

Op vraag van Liesbet bezochten we er het Hard Rock Café, toen ze in juni bij haar vriendinnetje Jade verbleef had ze er de verzameling glaasjes van de papa bewonderd.

 

 



Het weekend daarvoor mochten we gaan supporteren voor de Kuala Lumpur Red Dragons, een basketbalploeg die speelt in de Asean Basketbal League, tegen Bankok Hi-tech.  (De school had enkele vrijkaarten gekregen) Respectievelijk tweede en eerste de league beloofde het een spannende match te worden.  Na een teleurstellende eerste helft van de thuisploeg, stond het na de reguliere tijd gelijk.  In de extra quarter moest de thuisploeg uiteindelijk de duimen leggen.

De sterspeler van KL Red Dragons omringd door supporters van UCSI

Internetproblemen

Vorige week zaten we 6 dagen zonder internet.  Dit bezorgde ons heel wat kopzorgen.  De kinderen konden hun digitale agenda niet inkijken, werkjes dienden opgeload te worden.  Elke ochtend werd aan de ontbijttafel eens goed overlopen wat ze moesten in orde brengen van zodra ze op school aankwamen.
Oorzaak van het euvel was een onweer de vrijdag ervoor.  Na overleg met onze huiseigenaar hoopten we dat na het opdrogen van het regenwater alles weer in orde zou zijn.  De volgende ochend hadden we nog steeds geen verbinding dus belden we naar de helpdesk.  Daar werd mooi een rapport opgemaakt.  Tegen de middag kregen we een SMS met de melding dat er een groot technisch problem was in onze omgeving en dat dit pas tegen de maandag opgelost kon worden.  Tot onze grote verbazing kregen we nog geen uur later een bericht om te melden dat er geen problemen meer waren.
Onze opluchting was echter van korte duur want bij ons werkte er nog steeds niet.
Wij dus terug bellen en een nieuw rapport werd opgemaakt.  Een dag later opnieuw dezelfde stroom aan SMS'jes maar nog steeds geen bevredigend resultaat.  Op het werk hoorde Wouter dat het internetbedrijf belooft om problemen binnen de 48 uur op te lossen en daarom waarschijnlijk de positieve berichtjes gestuurd worden.
Uiteindelijk kwam het spreekwoord 'derde keer, goede keer' uit en sedert donderdag zijn we opnieuw in de ether.