Zaterdagnamiddag spraken ze met enkele vrienden af om naar de film te gaan en daarna naar de lasershooting. Niet hier in Seremban, nee, ze gingen naar KL. Na een familieberaad en na het inwinnen van extra info bij één van de andere ouders kregen ze groen licht. Wij konden ondertussen eens winkelen en hadden ook een uitnodiging beet om in dezelfde shoppingmall naar een 'posh' afternoontea te gaan.
Het theegebeuren was een leuke belevenis. Na een moeilijke keuze uit de lange theelijst (6 pagina's!!) kregen we ook muffins en scones met jam en slagroom, allemaal bediend met een Britse flair. Dan moet je daarbij een Amerikaan bedenken in afgewassen t-shirt en met de baseballpet op het hoofd die na zijn eerste slok luid opmerkt dat voor hem alle thee hetzelde smaakt. De clichés worden soms bevestigd.
Omdat we ook op zondag in KL moesten zijn bleven we er overnachten. Emile en Wai Mun, Chinese vrienden, namen ons mee naar de gezellig drukke buurt Bangsar. Lekker eten, leuk gezelschap, het was zo'n avond die voorbij vliegt.
We verbleven in een soort aparthotel met 3 slaapkamers en zitruimte. Genoeg ruimte om iedereen op zondagvoormiddag het nodige (huis)werk te laten maken.
Zondagnamiddag hadden we onze eerste bijeenkomst met andere landgenoten. Na de drukke dagen in België had de Sint (of was het een hulpsint) nog voldoende energie over om tot hier te vliegen. De ambassadeur was de gastheer en ontving de kindervriend in zijn huis. Dit gaf ons de gelegenheid kennis te maken met enkele landgenoten. Ervaringen en anekdotes werden uitgewisseld met frisse pint in de hand.
Ook de kinderen amuseerden zich in en rond het zwembad. Taalbarrières waren er niet : Liesbet had al snel een franstalig vriendinnetje waarmee ze vlot communiceerde...in het Engels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten