Bezoek

De eerste gasten komen er aan !

Nieuw lessenrooster

Trimester twee start met een nieuw lessenrooster, een 6-daags lessenplan ?!?
Nee, de kinderen moeten vanaf nu geen 6 dagen per week naar school, maar de lesuren worden wel verdeeld over 6 lesdagen.  De eerste week was nog makkelijk, van maandag tot vrijdag volgden we gewoon dag 1 tot en met 5.  Deze week begon met dag 6 en dinsdag was dan opnieuw dag 1.
Een beetje rekenwerk maar nog te volgen.
Er komt echter nog iets bij : als er een vrije dag is of een vakantie, dan pakken we de draad op waar we de vorige keer gestopt waren.  Gisteren, woensdag, hadden we vrijaf dus is het vandaag pas dag 2.  Je merkt, we moeten er een extra agenda op nahouden om dit te kunnen bijhouden.  Vooraleer de boekentassen gemaakt worden, dubbelchecken we de kalender zodat er geen verkeerde handboeken meegenomen worden.
Waarom het zo ingewikkeld maken ?  Ook hier vallen in de komende semesters enkele dagen weg, voornamelijk maandagen en vrijdagen (ken ik van in België).  Met dit roulatie-system zijn het niet steeds dezelfde vakken die getroffen worden en 'vallen er nooit lessen weg'.   Er is zelfs een aangepast dagrooster voor dagen waarop de lessen later starten of vroeger stoppen (als er 'school assembly' is omdat er belangrijke mededelingen moeten gebeuren) zodat ook daar niet enkel de leerkracht van het eerste of laatste uur getroffen wordt.
Hoe zit het dan met de vrije (halve) dag(en) van de leerkrachten, kunnen mijn collega's zich nu afvragen.  Dat kennen ze hier niet, leerkrachten moeten contractueel elke dag van 8u tot 16u op school aanwezig zijn.  Alle vergaderingen, oudercontacten, e.d. vallen dan wel zoveel mogelijk binnen deze uren.
Ook de naschoolse activiteiten zijn veranderd.  Vanaf nu ben ik een voetbalmoeder : Astrid en Liesbet trainen mee in het schoolteam en bereiden zich voor op een tornooi in maart.  Aangepast schoeisel, scheenbeschermers en kousen werden aangeschaft.  Truitjes (van een uitstekend team) hadden we al liggen.

Reisverslag

Na enkele weken stilte zijn we er opnieuw.
De vakantie heeft ons deugd gedaan en we hebben alle vijf genoten van onze tocht door zuid-oost Australië.
De reis begon in Melbourne.  Ook in dit deel van de wereld leeft men toe naar Kerstmis, met valse kerstbomen, kerstmuziek in de winkelstraten en in korte mouwen.  De oudste gebouwen, van nog  geen 200 jaar oud, worden afgewisseld met moderne architectuur.  Door de brede straten en de talrijke parken krijg je nooit een beklemmend gevoel.  Met een gratis tram die rond het centrum rijdt konden we ons makkelijk verplaatsen. 

ritje met de tram





mozaiek aan een station

Na het levendige Melbourne vlogen we richting Tasmanië.  Voor diegenen die denken dat dit maar een klein eilandje is, het is groter dan Ierland.  Op vraag van de kinderen huurden we een mobilhome.  Na het vullen van de (koel)kasten konden we vertrekken. 6 dagen reden we rond met ons mobiel huisje op zoek naar enkele mooie natuurparken.  Hier werden de eerste kangoeroes en vogels gespot.  Jammer genoeg hebben we opnieuw geen platypus (vogelbekdier) gezien.  Astrid heeft dus nog steeds een reden om hier later eens terug te keren.- Toen we 5 jaar geleden door Australië trokken zei ze steeds dat ze naar Tasmanië wou omdat je daar grote kans had om dit dier te spotten. -
Tussen de natuurpracht door bezochten we ook Hobart, een gezellige havenstad. We volgden de wandeling uit de Lonely Planet en maakten tijd om een museum binnen te wippen.  De meisjes konden er hun tekenlessen toetsen aan een stilleven.  Na de wandeling smaakten de oesters.
Aan de oostkust hadden we geluk : bij zonsondergang komen dwergpinguïns aan land om hun slaapplaats op te zoeken.  We hebben stil gewacht op een klein strandje en moesten niet lang wachten alvorens de eerste dieren uit het water kwamen.  Op de originele (donkere) foto kan je niet veel zien maar na bewerken in picasa zie je toch de contouren van 3 pinguïns.

het binnenland van Tasmanië

hoe hoog is deze boom? gevolg : een les driehoeksmeetkunde tijdens de wandeling

 

Een victoriaans huis in Hobart

havengebouwen in Hobart

 

 

Terug op het vasteland reisden we eerst naar het 'binnenland' van Victoria.  Via Ballarat, een stad ontstaan tijdens de goudrush, reden we richting Hall's Gap.  Dit gehucht ligt midden in het nationaal park 'The Grampians'.  Vanuit onze familiechalet hadden we een mooi zicht op de rotsachtige bergen en kregen we bij zonsondergang bezoek van kangoeroes en kaketoes op het gazon.  De wandeling door de canyon leidde naar een uitkijkpunt van waaruit we de wijde omgeving konden bezichtigen.  In de buurt zijn ook verschillende rotstekeningen van Aboriginals te vinden.

Van daaruit ging het richting de zuidkust : de Great Ocean Road is gekend als één van de mooiste kustbanen op aarde.  Bij elke afslag stoppen zou te veel geweest zijn, maar elk plekje waar we stopten was de moeite waard.  De 'Twelve Apostels', de 'Arch', de 'London Bridge', ... het gebeuk van de zee tegen de krijtrotsen levert hier mooie fotoplekjes waar de ene zich laat fotograferen en de anderen een selfie maken.

 

Onze laatste stop tijdens onze roadtrip was één van de vele wijngebieden rond Adelaide.  De keuze was op McLaren Vale gevallen.  Tijdens de voorbereiding las ik over een oude spoorwegbedding die was omgebouwd tot fietspad en tussen de wijngaarden door liep.  Naast een fietstocht en bezoek aan een wijnboer maakten we ook tijd voor ontspanning.  De temperaturen begonnen op te lopen dus een duik in het zwembad van het motel deed deugd.
's Morgens werden we gewekt door het gekwetter van de vele witte papegaaien die hier rondvlogen.

 

 

Als afsluiter stond Adelaide op het programma.  Als stad totaal anders dan Melbourne, er zijn hier bijna geen hoge flatgebouwen te vinden.  Ook hier konden we gebruik maken van een gratis tram en bus in de binnenstad.  We bezochten er onder andere het kunstmuseum waar één van de laatst aangekochte pronkstukken een werk van een Gentse kunstenares, Berlinde de Bruyckere, is.

Ook in deze stad getuigen de vele Victoriaanse woningen en de kathedraal hoe de eerste kolonisten probeerden de herinneringen aan het thuisland levend te houden.

We vierden hier ook oudejaarsavond : in één van de vele parken organiseert de stad jaarlijks een festival met verschillende optredens en 2x vuurwerk, om 9u (zodat ook de kinderen kunnen genieten) en om middernacht.