Phnom Penh

 

 

Het eerste lang weekend van het schooljaar : tij om de goede traditie van vorig jaar verder te zetten en er op uit te trekken.  We kozen voor een citytrip naar Phnom Penh, hoofdstad van Cambodja.  Vier dagen gaf ons de tijd om het verkennen van de stad af te wisselen met voldoende relaxmomenten.
Die waren ook wel nodig, kwestie van af en toe te bekomen van de toch wel gruwelijke verhalen uit de recente geschiedenis.
De eerste dag trokken we er te voet op uit, ondanks de smeekbedes van de vele tuktukbestuurders.  Op veel plaatsen vind je nog bewijzen van de Franse koloniale tijd : huizen in Art-nouveau stijl, Frans brood, straatnamen die verwijzen naar Franse personen of plaatsen en franstalige uitleg bij bezienswaardigheden.

Straatzicht

 de Central Market

koloniaal gebouw

 

Wat Phnom

Boeddha is overall en in allerlei vormen

binnenin Wat Phnom

detail aan Wat Phnom

de warmte doorspoelen

tuk-tuk ritje



 

3D-werk

even groot



het vrijheidsmonument

altijd leuk om door de markt te lopen

Dag twee en drie dompelden we ons onder in de geschiedenis van het Pol Pot-tijdperk.  Tijdens de 3-jarige dictatuur is ongeveer een kwart van de bevolking vermoord of verhongerd.  Volledige families zijn verdwenen, want men moest 'het kwaad bij de wortel uitroeien'.

In de Toul Sleng gevangenis probeert men een beeld te geven van zowel de gevangen als de bewakers.  Het verhaal van 2 overlevers (van de 7) wordt in beeld gebracht alsook enkele getuigenissen van soldaten die de bevelen uitvoerden uit schrik om anders de zoveelste gevangene te worden.  Verhalen die veel doen denken aan die van de gevangenkampen uit WOII.

de regels van de Toul Sleng gevangenis

4 kinderen overleefden het strafkamp

gebouwen werden afgespannen met ijzerdraad zodat gevangenen geen zelfmoord zouden plegen

gevangencellen

eventjes bekomen

gedenkmonument

Wie, moe van de martelingen, uiteindelijk bekende, of niet meer kon bekennen, werd afgevoerd buiten de stad naar de' Killing Fields'.  Eén van de grootste ligt op enkele kilometers buiten het centrum.  Na de bevrijding in 1980 zijn vele massagraven ontdekt en sommige gebieden zijn afgebakend.  Op de looppaden zie je echter ook borden staan met het opschrift : 'stap niet op de beenderen' en inderdaad, op verschillende plekken zie je beenderen en lappen stof tussen de aarde doorschijnen, te voorschijn gekomen door erosie.  Het gedenkmonument, gevuld met schedels, doet je helemaal stil worden. 

niemand werd gespaard

'do not step on the bones'

 

monument voor de slachtoffers

De namiddagen aan het zwembad, een kaartje leggen en genieten van een drankje waren welgekomen om alle emoties door te spoelen. 
De laatste dag bezochten we het koninklijk paleis.  Onze vriendelijke gidse loodst ons langs de troonzaal en de zilveren pagoda, gaf uitleg over de kleurcode per dag, leerde ons een nieuw soort bloem kennen en vertelde vol trots over de koninklijke familie.

knieën moeten bedekt zijn bij een bezoek aan het koninklijk paleis

een kleur voor elke dag

 

een prachtige bloem die nog lekker ruikt ook

muurschildering

Liesbet luistert aandachtig naar de gidse

Bij onze terugkeer 's avonds, vernamen we dat ons weekendje nog een dag langer had kunnen duren.  Alweer wegens de haze waren de scholen nog maar eens gesloten.  Een geluk voor de kinderen die een dagje extra konden uitslapen.  Hopelijk krijgen ze die bosbranden in Indonesië nu toch maar eens onder controle want wij willen de zon nog eens terugzien.