Indische trouw en Ipoh

Oktober is hier voorbijgevlogen.  Niet dat er zoveel op voorhand gepland.  Het korte (werk)bezoek van mijn broer Klaas deed ons veel plezier.  Ook voor hem was het eens iets anders om tijdens zijn werkweek niet op hotel te zitten maar in een familiale B&B met persoonlijke ontvangst.
Voor de rest gingen we op zoek naar geocaches, verbleven we een weekendje KL bij vrienden en hadden de kinderen superheldendag op school.

mijn superhelden

Zaterdag waren we uitgenodigd op de huwelijksreceptie van Mani en Logeswari (dochter van één van mijn koffievriendinnen).  Het huwelijk had de week ervoor plaatsgevonden in Australië, thuisbasis van de bruidegom.  Het was ons eerste (Indisch) huwelijk en die verlopen hier toch iets anders dan bij ons.  Dancing shoes zijn hier niet nodig.  De gasten krijgen een maaltijd aangeboden waarna iedereen op de foto kan met het gelukkige paar en dat is het.  Dan duren de Belgische feesten toch iets langer. De dames van ons gezin hadden zich voor de gelegenheid aangepaste kledij aangeschaft.  De heren waren blij dat ze in hun zondagse kostuum mochten gaan, wat al meer opgekleed was dan de meeste lokale mannen-de meesten liepen rond in T-shirt en jeans(broek).

 

 

koffiekletsvriendinnen en familie

Ter gelegenheid van Dipavali hadden we een 4-dagen weekend en trokken we er nog eens op uit.  Ipoh, geroemd om zijn keuken en koloniale verleden, stond al een tijd op mijn lijstje en ligt op 2,5 uur noordwaarts rijden van bij ons.  Ideaal voor een korte trip.
In het begin van de 20e eeuw leefde dit gebied op door de tinindustrie.  De, door Engelsen geleidde, tinmijnen lokten veel Chinese arbeiders en handelaars, wat zorgt voor een culturele mengelmoes in de stad.  Na het sluiten van de tin'mijnen' is dit gebied wat ingedommeld maar een revival is ingezet en men probeert volop toeristen te lokken.

het stadhuis

het station

de vroegere 'rosse buurt' is nu een hippe steeg

henna-tatoe

 

het resultaat bij Liesbet

 

 

 

gedroogde visjes, garnalen,... 



Tarzan en Jane

 

In de karstrotsen rond de stad zijn er heel wat grotten te bezoeken waarin men hier en daar een tempel gemaakt heeft.

 



een Chinees columbarium bij één van de tempels

Eén van toeristische trekpleisters ligt enkele kilometers buiten de stad.  'Kellie's Castle' werd gebouwd door een Engelse ingenieur-landeigenaar.  Om in de gratie te komen van de Engelse adel die hier woonde, plande hij de bouw van een groot huis (oa met het geld van zijn vrouw).  Het project was vooral een pronkstuk, bedoeld om gasten te ontvangen en feesten te geven en zou de eerste lift in Maleisië krijgen.  Helaas gingen de zaken niet zoals gepland: door geldproblemen en het uitbreken van de Spaanse griep liep het project vertraging op.  Na het onverwachte overlijden van de bouwheer besloten zijn vrouw en kinderen naar Engeland terug te keren, waarna de bouw helemaal werd stilgelegd.

  

De toeristische waarde van het industriële erfgoed kent men hier nog niet zo goed.  Geen van de sites waar tin gebaggerd werd, is te bezoeken.  We konden vanuit de verte een blik werpen op een indrukwekkende baggerconstructie die in restauratie zou zijn.  Het baggeren is een weinig mileuvriendelijke aangelegenheid maar 10-tallen jaren na de sluiting van de industrie vormen de gevormde plassen een gebied waar je een heleboel vogels kunt spotten.  Jammer genoeg hadden we dit niet voorzien en was onze telelens niet mee.