Sri Lanka

En plots was het alweer december.  De eerste semester is voorbijgevlogen en verliep grotendeels hetzelfde als de voorbije jaren.  Daardoor verschijnen er minder berichten dan de voorbije jaren, tot grote spijt van enkele intensieve volgers.
Door mij anderzijds te beperken tot verslagjes van onze trips door Azië lijkt het alsof we niets anders doen dan reizen, wat ook niet het geval is.  Maar misschien kunnen deze verslagen enkelen onder jullie aansporen om dit werelddeel ook eens te ontdekken.

Maar zo werd het dus december en naar jaarlijkse gewoonte maakten we tijdens onze 3 weken vakantie een familiereis : onze keuze was dit jaar op Sri Lanka gevallen.  Ons reisprogramma werd een mengelmoes van cultuur, natuur en strand.

Het centrum van het eiland staat bekend als de 'Gouden Driehoek'.  De plaatsen Anuradnapura, Polunaruwa, Sigirya, Dambulla, Mihintale en Kandy zijn van een grote historische waarde en vormen ook vandaag nog belangrijke heiligdommen voor de Boedhistische bevolking. 

Zowel in Anuradnapura als in Polonaruwa liggen de bezienswaardigheden verspreid.  Met gehuurde fietsen trokken we op verkenning.  Alle 5 genieten we er van om nog eens op een stalen ros te zitten.  

Enkel sfeerbeelden uit Anuradnapura.  Een belangrijke pelgrimplaats omwille van de Bodhi-boom die hier groeit.  Volgens de overlevering mediteerde Boedha in India onder een Bodhi-boom.  De boom in Anuradnapura is gegroeid uit een ent van de oorspronkelijke Bodhi-boom (die vernield is door een brand).  Van de heilige boom is enkel de kruin te zien want rond de stam werd een dagoba gebouwd. 

De apen zijn maar wat blij met de offergaven van de Boedhisten.

ons middagmaal : roti gevuld met banaan.

een typische versiering : dwergen als ondersteuning

 

de hele dag door worden offergaven aangebracht

 

 

Polonaruwa is een oude hoofdstad, de ruïnes van de vroegere paleizen geven een vermoeden van de rijkdom die er eens was.

 

 

In Polunaruwa had ik een hotel gekozen aan de oevers van het meer met de hoop op het zien van olifanten.  We warden niet teleurgesteld : zowel 's morgens als 's avonds kwamen olifanten drinken en zich wassen.  De vele watervogels lieten zich niet afschrikken door de kolossen.

 

 

Op doorreis bezochten we ook Dambulla en Mihintale.  Twee totaal verschillende pelgrimplaatsen.  Beiden hogerop gelegen maar waar op de ene de dagoba's uitsteken over de omgeving is op de andere plaats de tempels uitgehouwen in de grotten en zijn de plafonds versierd met talrijke beschilderingen.

zicht op Anuradnapura

 Hoe kan je de de nodige restauraties en verbouwingen van de hoger gelegen tempels toch betaalbaar houden ? Laat de pelgrims de stenen naar boven brengen.

Mihintale


Dambulla

 

De meeste toeristen bezoeken Sri Lanka via een georganiseerde reis waarbij privé transport is inbegrepen.  De ganse reis heb je een persoonlijke chauffeur ter beschikking.  Misschien is dit een verklaring voor de moeilijkheden die wij soms ondervonden om vervoer te vinden die ons van plaats X naar plaats Y moest brengen.  In de meeste reislanden is er in elke stad wel een straat of wijkje waar 'backpackers' kleine reisorganisaties vinden waar je dergelijke zaken kunt onderhandelen en regelen, iets wat minder aanwezig is in Sri Lanka. 

 

Sommige verplaatsingen deden we met de bus, altijd een ervaring op zich.  De ene chauffeur is al beter dan de andere (lees : rijdt veiliger), en ook het interieur is vaak de moeite waard.

 

De kerstdagen zelf verbleven we in Kandy, een stad in het centrum van Sri Lanka.  De grote bezienswaardigheid hier is de 'tand van Boedha'.  De Kerstperiode blijkt ook voor de boedhistische Sri Lankanen een pelgrimsmoment te zijn en we zijn niet de enigen die de tand willen aanschouwen.  Van bij het binnenkomen van het gebouw moeten we aanschuiven om uiteindelijk 3 verdiepingen hoger, enkele seconden, het schrijn waarin de tand bewaard wordt te kunnen 'bewonderen'.  Voordurend wordt de menigte aangemaand om door te schuiven en aan te sluiten. 
Kerstdag zelf genieten we van een gezellig avondmaal samen met Hans, Natalie (vrienden van Joke en Erwin) en hun drie dochters.

 

 

 

Sri Lanka is één van de grote theeproducenten ter wereld en het centrum van de thee-'industrie' is Kandy.  Tweede kerstdag hielden we het wat rustig en bezochten we een thee-fabriekje en maakten we een wandeling in het bothaniek park

 

theeblaadjes aan het drogen.

 

een originele zonneklep

 

Vanuit Kandy hoopten we per trein naar Ella te geraken, een treinrit die getipt wordt als één van de mooiste ter wereld.  Helaas hadden we geen ticket op voorhand kunnen reserveren en in de vakantieperiode is dit echt wel aan te raden hebben we gemerkt.  Bij het binnenrijden van het station konden we de mensen al uit de trein zien hangen en binnenin zaten ze als sardientjes in een blik. Er was geen bijkomen meer aan, zeker niet met onze bagage.  Dan maar opnieuw de bus.

Ella was een leuk intermezzo : we dachten dat er buiten wandelingen die op het programma stonden niet veel te doen zou zijn in dit kleine bergdorpje.  Niets was minder waar, de dorpsbevolking heeft verstaan wat reizigers willen en de keuze aan restaurantjes en bars was nog nergens zo groot tijdens onze reis.  Waarschijnlijk zal binnen afzienbare tijd de drukte hier te groot worden maar voor ons was het een aangename afwisseling om eens niet uren te moeten zoeken naar een plaats waar we op ons gemak iets konden drinken. 
Ella staat in de reisboeken omwille van zijn rots en 'Ella's gap'. De eerste avond maken we al een kleine verkennende wandeling : een opwarmertje. De wandeling naar het topje van de rots volgt de eerste kilometers de treinsporen.  Gelukkig hoor je de dieseltreinen al van ver aankomen, ze fluiten ook regelmatig' en tuffen de treinen aan een niet te snel tempo door het gebergte : je hebt dus genoeg tijd om aan de kant te gaan als.  Eens van de sporen klimmen we tussen de theeplanten door steeds hoger.  De laatste beklimming is een stevige kuitenbijter maar we worden beloond met een schitterend zicht op de vallei (= Ella's Gap). Gelukkig zijn de regenwolken wat open gebroken en hebben we een vrij zicht.

 

 

 



Op doorreis naar ons volgend verblijf laten we onze chauffeur voor één dag stoppen bij een afgelegen monniksoord waar de Boedha's werden uitgehouwen in de rotsen.

Sri Lanka is het land waar er procentueel nog het meest (Aziatische) olifanten in het wild leven.  Daarnaast kan je het geluk hebben om ook nog enkele andere diersoorten in het wild te aanschouwen.  Je kan het geluk altijd een handje helpen door een natuurpark te bezoeken.  Onze keuze viel op Yala National park en we verbleven twee nachten in een tentenkamp op een boogscheut van de ingang van het park.

nachtlampje

De dag van de safari moesten we al om 5.30u in onze jeep springen om op tijd het park te kunnen binnenrijden.
We werden niet teleurgesteld : naast talrijke vogelsoorten zagen we ook herten, wilde zwijnen, apen, krokodillen en een mongoos.  We hadden ook het geluk een luipaard te spotten. 

een scarabee op stap met een stuk olifantenpoep

De olifanten bleven zich echter verstoppen.  Onze gids en chauffeur beslisten naar een gebied te rijden waar er vaak één gespot werd, maar hoe dichter we kwamen hoe nerveuzer ze leken.  Ook de andere jeeps in de buurt gedroegen zich zenuwachtig.  Er werd ons gezegd dat de olifant in een bepaalde weg gezien was en alle auto's draaiden zich met hun neus weg van waar de olifant zou zijn.  Bleek dat de olifant in kwestie (een mannetje) als agressief gekend stond en dat je als jeep beter vooruit kon wegrijden.  Deze woorden van de gids waren nog niet koud of we werden voorbijgeschoten door enkel jeeps.  Vanachter een bocht zagen we een jeep achterwaarts rijden met een olifant in de achtervolging.  Toen de jeep zich alsnog probeerde te draaien, graaide de slurf van de olifant tussen de toeristen (waarschijnlijk had hij daar wat fruit geroken).  Als reactie probeerde de jeep weer vooruit te rijden waardoor de slagtand van de olifant vast kwam te zitten tussen de achterste zetel en het metalen geraamte op de jeep.  De olifant werd 'meegesleept' naast de auto.  Dit is het laatste wat we zagen, De rest van de dag hebben we deze omgeving toch maar vermeden.

Ook in de namiddag genoten we van de natuur.

een rustige olifant

Eindejaar vierden we in Galle, één van die kustplaatsjes die op de handelsroutes lagen in vroegere eeuwen en dus invloeden vertonen van de Portugese, Engelse en Nederlandse overheersers/handelaars.  De versterkte omwalling van het historische gebied heeft ook zijn nut bewezen tijdens de tsunami in 2004.  De verwoestingen binnen de muren waren minder dan in de 'nieuwe' stad.  Een leuke plek om rond te slenteren, zowel overdag als 's avonds.

een toegangspoort met emblem van de Engelse overheerser

emblem van de verenigde Oostindische companie

 

het gerestaureerd 'Dutch hospital' is nu een verzameling van winkels en restuarants

moskee

kerk

 

Vanuit Galle lukte het ons om toch eens op de trein te zitten.  Niet de mooiste rit maar toch ook het vermelden waard want op vele plaatsen net naast de Indische Oceaan.  Een rit die waarschijnlijk vermeld staat in de Chinese reisboeken want we zagen enkele groepen op onze trein en twee enkelingne vroegen ons voor het vertrek aan welke kant van de trein de zee te zien zou zijn.
Wij hadden in elk geval een mooi zicht op zee en strand vanuit onze kamers in ons laatste hotel.  Twee ontspannende dagjes aan het zwembad, lezen, zwemmen, kaarten en nagenieten van een mooie reis.