Yogyakarta en omgeving

Dankzij Chinees nieuwjaar hadden we 5 vrije dagen en trokken we er op uit.  Dit keer vlogen we richting Java, één van de tot Indonesië horende eilanden.  In het centrale zuiden van het eiland bezochten we Yogyakarta en omgeving.
De stad op zich heeft niet zo veel te bieden.  De grote toeristische attractie is het Kraton, het paleis van de sultan.  Een plaatselijke gids begeleidde ons in het Nederlands doorheen de vele kamers en binnenplaatsen.  Vooraleer ze ons de wetenswaardigheden luidop vertelde hoorden we haar telkens eerst stilletjes voor zichzelf oefenen, waarschijnlijk vragen niet veel bezoekers de Nederlandstalige uitleg.  De uitgestalde foto's en eigendommen behoorden voornamelijk toe aan de 9de sultan en zijn 6 vrouwen.  Volgens de gidse werd hij aanbeden door het volk. Dat hij ook in het buitenland met groot respect ontvangen werd, getuigen de verschillende adelbrieven die hij van verschillende Europese leiders ontving.
Op de eerste binnenplaats van het paleis konden we genieten van een voorstelling van traditionele muziek en dans.

woning van de huidige sultan

de feestruimte

onze gids

detail van het paleis

 

Niet enkel de gidse sprak hier Nederlands, ook de man aan de ticketbalie kon tot grote verbazing van de kinderen enkele woorden Nederlands.  Vooral bij de oudere bevolking moesten we opletten wat we zeiden, dankzij hun koloniale verleden kon het zijn dat ze ons verstonden.  Op sommige etalages  merkten we nog verschillende Indonesische woorden op duidelijk afkomstig van het Nederlands : gordyn, sprei, knalpot en 's ochtends hoorden we de mensen elkaar begroeten met een 'morgen'.

een typisch straatbeeld in Yogya

een bril nodig ?

waar staat mijn motor ?

De belangrijkste redenen  om dit deel van Indonesië te bezoeken liggen echter enkele kilometers buiten de stad.  Ten westen, na een tocht door de rijstvelden, ligt de Boedhistische tempel van Borobudur.  Gebouwd in de 9de eeuw, is dit één van de grootste tempel in zijn soort ter wereld.  In de 19de eeuw werd hij 'ontdekt', verstopt onder een dikke laag vulkanisch as.  In de tweede helft van de vorige eeuw werd hij grondig gerestaureerd en sedert 1983 behoort hij tot het werelderfgoed.
Verdeeld over drie niveaus en 10 verdiepingen wordt de groei van de mens voorgesteld in gebeeldhouwde friezen :  onderaan de aardse verlokkingen, het middelste niveau waar de mens weerstaat aan de verlokkingen om uiteindelijk het hoogste niveau te bereiken : spiritueel en zonder enige aardse verlangens.
Op het middelste niveau wordt ook verhaal van Sidharta Goutama, de stichter van het boedhisme, voorgesteld.  Astrid kon dit goed volgen want ze had net een werk over het Boedhisme moeten maken voor IVS.
Het bovenste niveau is opgedeeld in drie lagen.  Hier geen gesculptuurde panelen meer maar enkel nog 92 stupas met in elk een boedhabeeld.  Bovenaan een gesloten ronde stupa waar zich vroeger het grootste boedhabeeld bevond. 
De boedhabeelden zelf houden hun handen op 5 verschillende wijzen, op de onderste 2 niveaus afhankelijk van de richting waarin ze kijken en op het hoogste niveau allemaal hetzelfde.

Voor de Indonesische schoolkinderen die de tempels bezochten vormden wij blijkbaar een extra attractie.  Astrid en Liesbet vonden het wat overdreven toen de lokale meisjes hun broer aanriepen met 'handsome boy, handsome boy' en het in gillen uitbarsten toen hij langsliep, als was hij een lid van één of andere boysband.  De vele vragen, ook van volwassenen, of we samen met hen op de foto wilden, wezen we kordaat van de hand.

Onderweg naar deze plaats waren we al eens gestopt bij een kleinere tempel en een boedhistisch klooster.  Speciaal hier is het boedhabeeld die een Westerse zithouding heeft : met beide voeten op de grond.

In het noordoosten, net buiten de stadsgrenzen ligt een tweede, totaal ander tempelcomplex dat ook deel uitmaakt van het werelderfgoed.  Prambanan is een Hindoe-heiligdom, ook al uit de 9de eeuw. In het binnenste van 3 concentrische vierkanten bevonden zich de drie hoofdtempels, gewijd aan de drie belangrijkste goden : Shiva (de vernieler), Vishnu (de beschermer)  en Brahma (de maker van de wereld).  Ook hier vind je aan de buitenkant van de tempels een beeldverhaal.  De story van de held Ramayana werd uitvoerig verteld, en af en toe uitgebeeld, door onze gids.  Voor elk van deze tempels staat telkens een kleinere voor het dier dat elk van hen dient, respectievelijk een os, een zwaan en een adelaar.  Enkel het beeld van de os heeft de tand des tijds doorstaan. 

zicht op de 6 hoofdtempels



Shiva

Brahma (met 4 hoofden)

de gids in volle actie



Ganesha



een 3D puzzeltje maken ?

Oorspronkelijk stonden binnen het hoofdcomplex 240 tempels maar door een aardbeving in 1006 is een groot deel verwoest.  Ook een uitbraak van de nabijgelegen vulkaan Merapi zorgde mee voor de verwoesting.  Veel van de originele stenen is daarna gebruikt door de omwonenden voor het (her)opbouwen van woningen.  Toch liggen rondomrond nog ontelbare stenen te wachten tot ze opnieuw in elkaar gepuzzeld worden.

In de nabijheid bevinden zich ook nog enkele andere tempelruïnes, waarvan de Sewu tempel (de duizendste) de belangrijkste is.  De naam verwijst naar de legende van Rara Jonggrang een beeldschone prinses die niet wilde trouwen met koning Bandung Bondowoso nadat hij haar vader had vermoord.  Omdat hij bleef aandringen gaf ze hem de opdracht 1000 tempels te bouwen op 1 nacht.  Toen ze zag dat hij bijna slaagde in zijn opdracht liet ze haar meiden een groot vuur aanmaken alsof het al zonsopgang was.  De koning ontstak in woede en veranderde de prinses in één van de vele standbeelden ter plaatse.  Als een meisje eerst het beeld en dan haar eigen gezicht drie maal aanraakt zal ze beeldschoon worden.